Śląsko Krakowską
Encyklopedia PWN
woj. w południowej Polsce;
rozległy region fizycznogeogr. w środkowej części Europy, stanowiący wschodnią część tzw. Europy Hercyńskiej — gór i wyżyn Europy Zachodniej, związanych genetycznie z orogenezą hercyńską;
trias
najstarszy okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 250 do ok. 203 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna), obejmujący powstałe w tym czasie skały.
[gr.],
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery kenozoicznej, trwający od ok. 65 do 1,8 mln lat temu (według niektórych poglądów — do 2,5 mln lat temu); także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tym okresie.
północna część Wyż. Śląsko-Krakowskiej, między niz.: Śląską na zachodzie i Południowowielkopolską na północy oraz Niecką Włoszczowską i Wyż. Częstochowską na wschodzie;
